บทที่ 358 ข้อมือแตก

ผิดคาด ความเจ็บปวดที่คิดไว้กลับไม่มาถึง บิลลี่ได้ยินแต่เสียงครางหงิงๆ อย่างน่าสงสารของหมาตัวนั้น เหมือนเสียงสัตว์ที่ถูกทุบตีอย่างทารุณ เขาค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างระมัดระวัง ก็เห็นหมาตัวนั้นล้มลงไปกองกับพื้น ข้างๆ มีท่อนไม้วางอยู่อย่างน่ากลัว

"บิลลี่!" เสียงของนอร่าดังแทรกผ่านความตึงเครียด เธอรีบวิ่งเข้...